فیلترها
فیلترها
توسعه تکنولوژیهای نوین در دنیای امروز، شیوههای جدیدی را برای انجام کارهای حرفهای به ارمغان آورده است. این تحولات به طور چشمگیری بازار کار را متحول کرده و به شرکتها این امکان را داده است که به مزایای استخدام دورکار پیبرده و آن را در مدلهای کاری خود بگنجانند. دورکاری، به معنای انجام فعالیتهای شغلی در خارج از محیطهای اداری سنتی و با استفاده از فناوریهای ارتباطی، به یک رویکرد مرسوم تبدیل شده است. این شکل از کار نهتنها به کاهش هزینهها منجر میشود، بلکه به افزایش بهرهوری و رضایت شغلی کارمندان کمک میکند. لذا در این مطلب تعریفی را از دورکاری ارائه میدهیم و در ادامه میآموزیم که چگونه میتوان چنین کاری را پیدا نمود.
دورکاری به فعالیتهایی اطلاق میشود که نیازی به حضور فیزیکی در محل کار ندارند و فرد میتواند بهطور مستقل و از مکانهای مختلف، مشغول به کار شود. این نوع کار میتواند بهصورت تماموقت یا پارهوقت در منزل، از طریق تلفن، اینترنت، ویدئوکنفرانس یا ایمیل انجام شود.
استخدام دورکار را میتوان بر اساس انواع مختلف تقسیمبندی کرد، از جمله:
هر یک از این مدلها بر اساس نوع وظایف و نیازهای شغلی متنوع هستند. بهعنوان مثال، دورکاری تک کارفرمایی به کارمندانی اشاره دارد که بهطور مداوم برای یک کارفرما خاص کار میکنند، در حالی که دورکاری سیار به افرادی اشاره دارد که میتوانند در هر زمان و مکانی به انجام وظایف خود بپردازند.
دورکاری به کارکنان این امکان را میدهد که بدون نیاز به حضور فیزیکی در محل کار، وظایف و مسئولیتهای خود را انجام دهند. به عبارتی دیگر، استخدام دورکار به استخدام کنندگان و کارمندان این امکان را میدهد که از امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات بهرهبرداری کنند و با استفاده از بسترهای دیجیتال، ارتباطات لازم را برقرار کنند.
یکی از اصلیترین مزایای استخدام دورکاری، افزایش انعطافپذیری برای کارکنان به شمار میرود. باتوجه به شرایط زندگی شخصی و حرفهای، افراد میتوانند زمان و مکان مناسبی را برای انجام کارهای خود انتخاب کنند. این موضوع برای افرادی که به دلایل مختلف نمیتوانند در ساعات کاری ثابت به محل کار خود بیایند، اهمیت زیادی دارد.
در سوی دیگر، برای کارفرمایان نیز دورکاری مزایای خاص خود را دارد. عمدهترین آن، کاهش هزینههای اجاره و نگهداری از فضای اداری است. به علاوه، با استخدام دورکاران، کارفرما میتواند به نیروی کار از نقاط مختلف جغرافیایی دسترسی پیدا کند و از استعدادهای برتر در هر نقطهای بهراحتی بهرهبرداری کند.
با پیشرفت تکنولوژی و تغییرات در نحوه تعاملات اجتماعی و اقتصادی، دورکاری به یک گزینه محبوب و قابل توجه برای بسیاری از کارمندان و کارفرمایان تبدیل شده است. این تغییر در سالهای اخیر و به دنبال رویدادهای جهانی مانند پاندمی COVID-19 شتاب بیشتری یافت. در این زمینه، بررسی شرایط استخدام دورکار امری ضروری به نظر میرسد.
اولین و مهمترین شرط برای استخدام در موقعیتهای دورکاری، مهارتهای ارتباطی مؤثر است. در محیطهای دورکاری، ارتباطات به صورت مجازی و از طریق ابزارهای دیجیتال انجام میگیرد و بنابراین، توانایی برقراری ارتباط واضح و مؤثر از اهمیت ویژهای برخوردار است. کارمندان باید بتوانند نظرات، سوالات و گزارشات خود را به اشتراک بگذارند.
علاوه بر مهارتهای ارتباطی، تسلط بر فناوریهای اطلاعات و ابزارهای دیجیتال نیز از دیگر شرایط مهم استخدام به حساب میآید. کارمندان باید توانایی کار با نرمافزارها و پلتفرمهای مختلفی مانند ویدئو کنفرانس، سیستمهای مدیریت پروژه و ابزارهایی که برای همکاری آنلاین طراحی شدهاند، داشته باشند. این دانش فنی به کارمندان امکان میدهد که در محیطهای مجازی کارایی بالاتری داشته باشند و در زمان نیاز به راحتی با همکاران خود ارتباط برقرار کنند.
در نهایت، باید به نیازهای حقوقی و قراردادی نیز توجه کرد. حقوق و مزایای کارمندان دورکار نباید کمتر از کارمندان حضوری باشد. تنظیم قراردادهای شفاف و دقیق برای مشخص کردن توافقات در مورد ساعات کار، حقوق، مزایا و مسئولیتها، از جمله موارد ملزوم در شرایط استخدام دورکاری تلقی میگردد.
استخدام دورکار در دوران پاندمی COVID-19، به سرعت رشد کرده و به کارفرماها و کارکنان این امکان را داد که بدون محدودیتهای جغرافیایی به انجام وظایف خود بپردازند. با این حال، بهرهمندی از حقوق و مزایای مرتبط با دورکاری، به عوامل متعددی بستگی دارد که در ادامه به برخی از آنها میپردازیم.
نوع کار و تخصص یکی از بارزترین عوامل مؤثر بر حقوق افرادی است که بهصورت دورکاری فعالیت میکنند. حرفههایی که به مهارتهای تخصصی و فنی بالا نیاز دارند، معمولاً حقوق بالاتری را شامل میشوند. بهعنوان مثال، برنامهنویسان، طراحان گرافیکی، مشاوران IT و مهندسین نرمافزار به دلیل نیاز به دانش فنی و تجربه، قابلیت دریافت حقوقهای بالا را دارند. در مقابل، مشاغل سادهتر یا تکراری که نیاز به تخصص کمتری دارند، معمولاً حقوق کمتری را به خود اختصاص میدهند.
تجربه و سابقه کار نیز از دیگر عوامل مهم در تعیین حقوق افراد دورکار به شمار میرود. افرادی که دارای سالها تجربه در زمینهای خاص هستند، معمولاً قادر به چانهزنی برای دریافت حقوق بالاتر خواهند بود. بهعنوان مثال، یک مشاور با چندین سال تجربه نسبت به یک تازهکار در همان حوزه، میتواند توقع حقوق بیشتری داشته باشد. همچنین، گاهی اوقات افراد با تجربیات متنوع از پروژههای مختلف میتوانند بهترین پیشنهادات کاری را دریافت کنند.
وضعیت بازار کار و تقاضا برای تخصصهای خاص از دیگر عوامل مؤثر بر حقوق دورکاران است. در زمانهایی که تقاضا برای مهارتهای خاص به نسبت بالاست، کارفرمایان ممکن است حقوق بیشتری برای جذب و حفظ استعدادها پرداخت کنند. بهعنوان مثال، در دوران شیوع ویروس کرونا، تقاضا برای متخصصان IT و خدمات دیجیتال به طور چشمگیری افزایش یافت و این مسئله باعث رشد حقوق و دستمزد این قشر از کارکنان شد.
هرچند دورکاری به مزایای خاص خود شناخته میشود، اما برای موفقیت در این شکل از کار، وجود تخصصهای خاصی لازم است. در این بخش به بررسی برخی از تخصصهای ضروری برای استخدام دورکار پرداخته خواهد شد.
از جمله مهمترین تخصصها برای کار در محیطهای دورکاری، مهارتهای فناوری اطلاعات به شمار میآید. کارکنان باید با نرمافزارهای ارتباطی، مدیریت پروژه و ابزارهای همکاری آنلاین مانند Zoom، Slack و Trello آشنا باشند. توانایی استفاده از این ابزارها نهتنها به تسهیل ارتباطات درونسازمانی کمک میکند، بلکه به بهبود بهرهوری نیز میانجامد.
دورکاری به سمت خودمدیریتی حرکت میکند. کارمندان باید قادر به مدیریت زمان خود بوده و توانایی انجام کارها بدون نیاز به نظارت مستقیم را داشته باشند. انضباط کاری، تعیین اولویتها و تعیین زمانبندی مناسب از جمله مهارتهای ضروری در این زمینه به شمار میرود.
یکی از چالشهای عمده در استخدام دورکار، عدم ارتباط رو در رو است. بنابراین، توانایی برقراری ارتباط مؤثر به وسیله ایمیل، پیامرسانها و ویدئو کنفرانسها، از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. کارمندان باید بتوانند اطلاعات خود را بهوضوح بیان کرده و از نظرات و بازخوردهای دیگران بهرهمند شوند.
استخدام دورکار به مهارتها و تخصصهای متنوعی نیاز دارد که هر کدام به نوعی به بهبود کیفیت کار و افزایش بهرهوری کمک میکنند. بنابراین، افرادی که به دنبال دورکاری هستند، باید تلاش کنند تا این تخصصها را کسب کرده و در راستای پیشرفت حرفهای خود گام بردارند. به همین ترتیب، کارفرمایان نیز باید در فرآیند استخدام، توجه ویژهای به این مهارتها داشته باشند تا بتوانند نیروی کار توانمندی را به خدمت بگیرند.